Öykü
Öykü
Öykü: Annemin çekmecesi | Emel S. Çağlar
Babaların bavulu, annelerin çekmeceleri olur. Yaşamın kuralı, kurmacası budur. Bir romanda ya da filmde bir kadın değil bir annenin eline ...
Öykü
Öykü: Yolun yaptıkları | Samih Güven
Aynı kafede, on iki şeritli o büyük caddeyi görebildiğim masadayım. Araçlar iştahla bir yerlere sürüklüyor insanları. Dalgın dalgın yola bakıyorum. ...
Öykü
Öykü: Meraklanma, ben gittim | Tacim Çiçek
“Geliyorlar…! Geliyorlar…!” İlkin kim söyledi bu tümceyi. Ayrımında değilim. Oysa, beni içinde bulunduğum güzel bir düşten, severek yaptığım işimden alıkoyan ...
Öykü
Öykü: Bankamatik misafiri | Davut Elçi
“Hanım bugün dönecekti eve,” dedi Şükrü. Kartonun üzerine iyice kurulduktan ve ayaklarını uzattıktan sonra devam etti. “Bir süredir Ankara’da ablasının ...
Öykü
Öykü: Ayna | Tuğba Kocaman
Sırları dökülen, yer yer kararan aynayı sandıktan çıkardı, oraya yansıyan gölgeli aksinden hoşlanmadı. Yıllar çok şey götürmüş demek istedi ama ...
Öykü
Öykü: Gelecek Planları | A. Çiğdem Özerdoğan
Amma güzelmiş len bu Ayşe aba.Elif’ten bile, ellaam.Abim, buraya gelirken enseme bi şaplak attıydı.“Bızdık,”dediydi, gıcık gıcık,“bugün Ayşe abla, sakın unutma.”Sonra ...
Öykü
Öykü: Kim korkar Bilge Karasu’dan | Mehmet R. Ceylan
Neredeyse iki yılımı doldurmak üzereyim burada. İlk gelişimden bir gece önce internette haritalara bakarak verdiğim kararla başladı bu ilçeye taşınmamın ...
Öykü
Öykü: Yaşamın Kıyısı | Okay Taşlı
Bir zamanlar adı Gün Batımı’ydı. Şimdi sadece Ada Cafe. Hala aynı deniz, aynı ufuk. Ama etrafındaki her şey değişmiş; bir ...
Öykü
Öykü: Noel Ağacı | Sidem Samsun
Başın önüne düşünce uyandın. Her yerin uyuşmuş. Kollarını ovdun. Kucağındaki sıcak su torbasına sarıldın. Ilık. Onu koltuğa bıraktın. Omzundaki çizgili ...
Öykü
Öykü: Bir karanlık dünya | İkbal Gemici
Çabaladıkça daha fazla içine çekildiğim, ucu bucağı olmayan bir dehliz. Çırpındıkça dibe doğru hız aldığım bir bataklık. Bir kör kuyu. ...
Öykü
Öykü: Bekçi | Sema Öztürk
Buraya getirildiğim günü çok iyi hatırlıyorum. Yaşlı olabilirim evet ama aklım hâlâ yerinde.Buz gibi soğuk bir gündü. Boylu boyunca kamyonetin ...
Öykü
Öykü: Ölülerim hatırlamaz artık beni! | Tan Doğan
oysa ben, olmasa da anbean, günün muhtelif vakitlerinde anıyorum onları. sıkça çişim geldiğimde prostat babamı, kalbim sıkıştığında kalp yetmezi annemi; ...
