Öykü

Öykü

Öykü: güz gibi yaz | Tan Doğan

güz gibi yaz. kış kadar üşüyorum. baharın ilki nerde?! tarih çıktı buğusundan camımın. hohlayayacak nefes yoktu zâten bende. serçe parmağımla ...

Öykü

Öykü: Altmış beş yaş | Sitare Kanşay Sarayönlü

Kapının anahtarını, el alışkanlığıyla yuvasına yerleştirip, usulca çevirerek açıyorum. İçerisi havasız, boğucu. Henüz birkaç saat önce ayağımdan çıkardığım, topukları aşınmış ...

Öykü

Öykü: Nasip | Nur Hayat Buran

Hava sıcak, ev boğucuydu, evin bütün pencereleri açıktı ama perdeler kıpırdamıyordu Emekli olduğum yaz evlenseydim çocuğum olabilirdi. Hayatta her şey ...

Öykü

Öykü: İkilem | Füsun Çavuşoğlu

‘’Saat sabahın dördü. Geceden kalma, çoğu içilmiş rakı bardağını kafama dikiyorum. Sen uyuyorsun, dönüp dönüp kendini hapsettiğin duvarların arkasındasın. Ara ...

Öykü

Öykü: O biliyor | Zehra Demirtaş

Deli gibi oradan oraya koşturuyordu, nerden geliyordu bu ses? O muydu gerçekten? Ezgisi öyle benziyordu ki ağlayabilirdi bunun için. Keşke ...

Öykü

Öykü: Pudra içinde korkak | Fethiye Demirsöz

Dağın yamacına kurulmuş organize sanayi bölgesinde onlarca irili, ufaklı fabrika vardı. Yusuf, güzellik ürünleri üreten işyerinin pudra, allık bölümünde çalışıyordu. ...

Öykü

Öykü: Kokulu silgi | Zeliha Tamer Uçar

Kulak memelerinden sarkan pırlanta küpelerin, gerdanındaki kolyen, pırlanta kadranlı saatin sen konuştukça hipnotik birer sarkaç gibi beni günaha davet etti. ...

Öykü

Öykü: Kumdan kale | Halil Demir

On yaşımın verdiği bütün cüreti kullanarak annemi sonunda ikna ettim. Evin bitmek bilmeyen işleri ve en ufak bir gezinti için ...

Öykü

Öykü: Yeşile çalan | Tülay Korkmaz Devrani

“Yasemin’e âşığımmm!” narası apartmanı inletiyor. “Hıhı. Tamam canım. Âşıksın!” “Ölüyorummm…” diyor dili hafif dolanarak. “Tamam Soner… Ama içeri girelim. Kapının ...