Öykü

Öykü

Öykü: Arınma meselesi | Ebru Gazioğulları

“İnsan kendisini bir başkasına anlatırsa arınabilir mi?” Kafasında bu soruyu döndüre döndüre sabahı etmişti. Sağa sola dönüşlerin bir netice vermediğine ...

Öykü

Öykü: Bir Gohğleyim ben | Başak Canda

Halil, o gece yine geç saatte dönüyordu eve. Gün boyu işyerinde katlandığı tükenmişliğinden arınmak istemiş, takıldığı arkadaşlarıyla vaktin gece yarısına ...

Öykü

Öykü: Yadigar | Bayram Taşkın

Mürüvvet Hanım, taziyeye gelen son eşi dostu da uğurladıktan sonra kapıyı usulca kapattı. Ağır adımlarla salona yürüdü, kapısından içeri bir ...

Öykü

Öykü: Saçlar şekil | Fatih Parlak

Ben bir kere saçlarımı boyadım. Yirmi beşimdeydim. Ergenliğimi yaşamamıştım. Millet manita yaptı ayrıldı bir daha yaptı bir daha ayrıldı. Ben ...

Öykü

Öykü: Ben Nesli | Neslihan Hazırlar

Neli dondurma istersin?” diyor annem, karar veremiyorum. “Evdeyken canım  naneli dondurma  çekiyordu. Burda  o kadar çok çeşit var ki, kararsızım. ...

Öykü

Öykü: Karabatak | Nuh Öztürk

“Kaynamaya çıkınca yüz elliye kadar say, sonra kapat ocağı. Yine dalıp gidersen şeftali kıvamı da gider, ona göre!” Babaannesinin işaret ...

Öykü

Öykü: Mart | Cem Alan

Güneş o kış istenmeyen bir misafir gibi olduğu yerden hiç ayrılmamıştı. Ocakla şubat aylarında bile turuncu bir disko topuymuşçasına her ...

Öykü

Öykü: Geç kalan  | Remzi Tuntaş

I 26 Haziran 1988 Sevgili Yasemin, Şu anda kalemi tutan elimin titremesini durduramıyorum. Yine de heyecanımın sana yansıttığım kadarını biraz ...

Öykü

Öykü: Kökün kurusun Halil | Mehtap Aydemir

Sabah kalkar kalkmaz hemen çayı koyuyorum. Önden bir bardak bergamotlu çay içmek iyi geliyor. Hızlıca üstümü giyiniyorum. Bugün işe geç ...

Öykü

Öykü: güz gibi yaz | Tan Doğan

güz gibi yaz. kış kadar üşüyorum. baharın ilki nerde?! tarih çıktı buğusundan camımın. hohlayayacak nefes yoktu zâten bende. serçe parmağımla ...

Öykü

Öykü: Altmış beş yaş | Sitare Kanşay Sarayönlü

Kapının anahtarını, el alışkanlığıyla yuvasına yerleştirip, usulca çevirerek açıyorum. İçerisi havasız, boğucu.  Henüz birkaç saat önce ayağımdan çıkardığım, topukları aşınmış ...

Öykü

Öykü: Nasip | Nur Hayat Buran

Hava sıcak, ev boğucuydu, evin bütün pencereleri açıktı ama perdeler kıpırdamıyordu Emekli olduğum yaz evlenseydim çocuğum olabilirdi. Hayatta her şey ...