feridun andaç için arama sonuçları

Edebiyatın birçok alanında eser üreten Feridun Andaç, son kitabı “Gönlümdeki Güz”de, “ânı” parlatıp, zamanla insan arasında dolaşıma sokarak bu “çizelge” üzerinde yer alan öyküler anlatıyor.  “Roman üzerine düşünür, tasarılar yapar, planlar oluşturursunuz. Ama öykü öyle değildir; gelendir. Yani yaşadığınız zamanların ânlarıdır. Işığın çakması gibidir, o ânı yakalar ve oturur yazarsınız. Asla beklemez, bekletilemez. İlk söz, … Read more

O sözlerin döngüsü var şimdi zihnimde. Ayırdına varmak istediğim sesleri tanımak, keşfetmek için telaşlıyım. Her geç kalınmışlık  öyle değil midir? Kuşların sesine daha erken yaşlarda kavuşabilir, onların varlığının keşfine çıkmak için çoğu şeyden vazgeçmeyi göze alabilirdim. O sözleri yineleyip durduğum Çaltıözü sabahındayım gene: “Hayatımızın küçük ve büyük anılarında tüy dökmeye, tutulma dönemlerine izin verelim. O … Read more

Kederin bizi sarmaladığı anlara, zamanlara dönüyorum. Kente kar yağıyordu. Kül rengi bir zamanın içinde döneniyorduk. Havada kar kokusu vardı. Yollar kül tozlarına bulanmıştı adeta. Karga sesleri eşlik ediyordu bana. Okuduğum satırlar arasında gezinmeyi bırakmak istemiyordum. Hatırlattığı her şey unutulan, ama yaşanıp geçilmiş zamanlarımın bir parçasıydı: “Ölümün boş bıraktığı daireler ve evler insanda sıklıkla terk edilmişlik … Read more

Faulkner’la söyleşi (*), beni tekrar onu okumaya yöneltti…Onu her okuyuşta yeni bir şey öğreniyorum. Kimi, neyi, niçin, neden, nasıl anlattığını ayrıştırıyorum önce. Bu da yetmiyor, sözlerine dönüyorum yüzümü. Salt bunları okumak bile “iyi yazar” la yüz yüze olduğumuzu anlatıyor.  Söyleşide altını çizdiğim düşüncelerinden birkaçına göz atalım dilerseniz: “Sanatçı önemsizdir. Sadece yarattığı şey önemlidir, çünkü sanatta … Read more

“Müzik, sizin kişisel deneyiminiz, düşünceleriniz, aklınızdır. Ne yaşıyorsanız çaldığınızdan o duyulur.” Charlie Parker Türkülerde Kalan Söylemesini unuttuğum türkülere döndürmüştü beni dostum. Onun hatırlatması türkülerle bağımın kökenine uzanarak duygu yolculuğuna çıkardığı gibi, hafiften hafiften bunları mırıldanmamı da sağlamıştı. Hatırlattığı şey; bir bakıma çocukluğumdu, oradaki yaşanmışlıklar… Türküler üzerine düşününce, taşıdıkları anlamın “sınırlı” olması bir şey söylüyordu aslında: … Read more

“Vardım, varı ya da olacağım; dilbilgisinin sorunudur   bu, varoluşun değil.”  Emil Cioran  Öncesizliği, sonrasızlığından söz edeceksek insanın; yolumuz “hiç”liğe gider.  Bugün, burada, seslerin uğuntusu almışken seni içine; bundan söz  etmek niye?  Doğayı keşfediş insanı keşfediştir, hayatın sırlarına bir adım daha  ilerleyiştir.   Aladağlar bu kez sis pus içinde. Gün döndü. Kuşların cıvıltısı çoğaldı.  Esinti kesildi.  Yazdığın … Read more

“Yaralar vardır hayatta; ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve  yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.” Sadık Hidâyet Yaralanan dertler, kederli bakışlar sünger gibi çekip alırsa sizi içine ne yaparsınız? Solgun ölün zamanların içinden geçiyorsanız hele … Çıkıp geldiğin yerde bunları sana hatırlatan bir bakışın izini sürsen de; yani onun sözlerini hatırlatan duygu ve yaşam ikliminde yaşananlara dönük … Read more

Göğün morluğundasın,  sabahın serinliğinde kuş sesleriyle uyanıyorsun. Pencerenin camında yağmur tanecikleri. Gece yıkamış her bir şeyi. Toprak toprak kokuyor, yeşil yeşil… Alıp başını gitmek isteyeceğin bir yer yok artık! İşte o yer burası. Zamanın durduğu, duyguların menevişlendiği, kokuların burculandığı, düşüncelerin kanatlandığı yer.  Yer değiştirmenin dilini bulmaya çalışıyordun nicedir. Kaygı değildi seninkisi, dostunun anlattığı hikâye ötelerde … Read more

2001 yılı olmalıydı, Moda’daki evinde buluştuğumuzda, “yalnızlığa alışmaya çalışıyorum,” diyerek söze başlamıştı. Birkaç kitap üzerinde çalıştığından söz etmişti. Ama en çok da masallar üzerinde durmuştu o gün. Bir yanı buruktu. Torunları için yazdığını, onlara ancak böyle ulaşabildiğini anlatmıştı. Gene üzerinde çalıştığı Dulevi’inden okumuştu. O söngün hali gitmiş, bir ânda canlanıvermişti. “Bir yazara gitmek yüce bir … Read more

“Biz şeylerin kendisini görürüz, dünya gördüğümüz şeydir.” Maurice Merleau Ponty Görünenin etkisindeyizdir her daim. Algımızın bizi yönlendirmesi ile başlar her şey. Odaklandığımız her bir şey görme biçimimizi devindirir. Gördüğümüzde varız. Düşüncelerimiz, duygularımız görünenle bilincimizde süreklilik sağlar. Görerek iletiriz. Bazen görmek için gittiğimizi sanırken, bizi asıl devindirenin, duygularımıza itim sağlayan bilincimiz, düşünce biçimimiz olduğunu ıskalarız. Görmenin … Read more