Öykü
Öykü
Öykü: Karanlık çöküyor şehre | Janet Mayragül Özsolak
Karanlık çöküyor şehre, serin kış akşamlarından biri, gri bulutlar, çiseleyen yağmur, melankolik şehrin siyah beyaz resimlerini hatırlatan manzara. Yakasını kaldırmış ...
Öykü
Öykü: Temkinli Rüyalar Atölyesi | Eda Özdemir
Çömlekten başını kaldırdığında vakit öğleni geçmişti. Ellerine bulanan kızıl kahve çamura baktı. Duvarların pürüzüne, yerdeki kilime, aşınmış sergi masasına. Mağara ...
Öykü
Öykü: Güneş Çarpması | Bünyamin Kaan Çelebi
Bir gölge arıyorum. Gündüz güneşinin sıcaklığı elimdeki sigarayı zehir ediyor. Ağzımda çamur tadı var. Adımlarım toprak yoldan toz kaldırıyor. Solumdaki ...
Öykü
Öykü: Çatlakta açan | Efe Zeybekoğlu
Her yerini zifiri bir karanlığın sardığı yeryüzünün, aydınlanmak için Güneş’e kavuşmayı beklemesi gibi sabırsızlanıyordum. Aklımdan düşünceler geçiyor bu bekleyiş uzadıkça. ...
Öykü
Öykü: Bir bezin peşinden | Ayça Kortan
Ellerindeki bezi nereye koyacaklarını bilemediler bir türlü. Tezgahtaki diziliş öyle jilet gibiydi ki, gözleri korktu. Nasıl aldıkları yere dikkat etmemişlerdi, ...
Öykü
Öykü: Bir Adam Bir Kol Bir Rüya | Bülent Balcıgil
Gazete okumak için kaç kol gerekir? Sekiz mi, yoksa üç kâfi mi? Kâğıdın büyüklüğüne bakılırsa, en az iki tane gibi ...
Öykü
Öykü: Tüy | Coşkun Deniz
“Batıl inançlara bulaşmadan oyun masasına dokunmak gerçekten mümkün değil mi?” Fyodor Dostoyevski Bir şey ters gitmeye görsündü, bir ...
Öykü
Öykü: Sıradan bir muayene | Doğan Görmez
Tıkış tıkış asansörden zorlukla kendini dışarı attı. Eşarbının ucuyla sıkıca kapattığı ağzından, burnundan elini çekti. Daracık, kapalı bir ortamdan daha ...
Öykü
Öykü: Olabilir miyim? | Fazlı Can
1 Geçmişle özdeşleşmem benim ruhumda var. Sahaflardan kitap, defter, fotoğraf, mektup toplamayı bir türlü bırakamıyorum. Bu aileden geliyor, biliyorum. Bu ...
Öykü
Öykü: Belleğin ayak izleri | Ümran Pekşen
Klasik anne kız muhabbetlerini bilirsiniz, ya mutfakta çay demlenirken davlumbaz ışığı altında ayaküstü başlar bu muhabbetler ya da günün herhangi ...
Öykü
Öykü: Gittin | Meltem Yalçın
Gece yarısı olmuştu. Ev sessizdi. Saatler ilerlemişti ama oğlu hâlâ eve dönmemişti. Telefonu kapalıydı. Neva camın önünde ayakta bekliyordu. Ayağında ...
Öykü
Öykü: Vanya Dayı’ya bir bilet | Ayşe Saban Topuz
Akşam olmak üzereydi ve lodos çoktan zıvanadan çıkmıştı. Ağaçları kökünden söküyor, evlerin çatılarını uçuruyordu. Cadde ve sokaklarda kendini bir an ...
