Öykü

Öykü

Öykü: Bırak dağınık kalsın | Kemal Çavuş

Öğlenden sonra üç dört sıraları geldi. Bankoda duran arkadaşım, “Buyurun,” dedi “kime bakmıştınız?” “Aşı olacaktım ama aşı odasında kimse yok,” ...

Öykü

Öykü: Düğüm | Ebru Asya

Bir kez daha baş ve işaret parmağını birleştirip dilinin üzerindeki ıslaklığa dokundurdu. Sol eliyle sehpanın üzerinde duran iğneyi alıp ıslak ...

Öykü

Öykü: Kambur Ali’nin hikâyesi | Tacim Çiçek

Bir Sırt çıkıntısı olmadığı hâlde küçük “r” gibi dolaşan çocuğu ilk defa gördüğümde oyun ediyor sanmıştım. Daha sonraları da gördüm: ...

Öykü

Öykü: Daldaki Kuş | F. Ayzer Bilgiç 

“Alo! Nuri abi. Hayırlı günler.” “Vay, Mehmet, hayırsız. Epeydir ortalarda yoksun.” “Haklısın abi. Koşuşturup duruyorum. Fırsat bulamadım. Kusura bakma. Ne ...

Öykü

Öykü: Özür | Orkun Kumkale

Büyük bir bankanın operasyon merkezinde çalışıyordum. Bankanın iç işlerinin yürütüldüğü o uzun, göğü delen cam binada. Burada, ne hesaplar dönerdi, ...

Öykü

Öykü: Zamansız | Oğulcan Taflan

“Bir şeyler kırılıyordu, bir şeyler kırıldı. Kendini -nasıl demeli?- dayanaklı hissetmiyorsun artık: sana bugüne kadar güç veren –öyle sanıyordun, öyle ...

Öykü

Öykü: Baran ile Ömer | Ahmet Kalkan

Bir gün görüşmek umuduyla… Baran daha 3 yaşındaydı, Kobra dedikleri kamuflaj giydirilmiş 3 araba toprak köy yolunu tozu dumana katıp ...

Öykü

Öykü: Barbili terlik | Derya Yaşa

Ayağımdaki  süngerimsi yumuşak plastik bir malzemeden yapılmış  “tokyo” denilen çapraz bantlı terliklerime bakıyorum. İçe bastığım için topuk kısmının bir tarafı ...

Öykü

Öykü: Çekmecemdeki kirli çamaşır | Yeşim Günay

Son kez sahnedeydi. Ayaklı kırmızı çelenklerin önündeki musalla taşının üstünde. Tahta kundak içinde, boylu boyunca. Sağındaki ve solundakinin geniş kenarında ...

Öykü

Öykü: Var olmayan renkte var olan kelebekler I Yılmaz Sarı

Tepeden aşağı kendi uydurduğum ve her söylediğimde komik bulduğum bir ezgiyle inmeye başladım. Sözlerini kimseye söylemiyorum ki sadece ben gülebileyim, ...

Öykü

Öykü: Dodo | Tuba Susoy

“Noldu senin iş, haber var mı? Ev sahibi kirayı istedi bugün, daha fazla bekleyemezmiş… Duyuyor musun sen beni?” O andan ...

Öykü

Öykü: Kimsesizlik | Irmak Erkan

Yalnız yaşamayı pek çok insan beceremez. Sıkılır. Oysa insan pekâlâ kendi kendine yeter.  Azıcık çaba gösteren herkes tek başına eşsiz, ...