Ahmet Cemal, “Neredeyse çevrilemez” denilen Vergilius’un Ölümü‘nü 40 yıllık bir çalışmayla Türkçeleştirdi. Kitabın orijinali 18 satırlık tek bir cümleyle açılıyor.
Vergilius’un Ölümü, 20’nci yüzyılın en büyük yazarlarından Avusturyalı yazar- filozof Hermann Broch’un başyapıtı ve “neredeyse çevrilemezliği” ile ünlü. Broch’un 1935’te yazmaya başladığı kitap, batı edebiyatında ve roman düzleminde sanata yöneltilmiş en temel ve aynı zamanda en acımasız sorgulamalardan biri olarak anılıyor.
1945’te yayınlanışından kısa bir süre sonra edebiyat dünyasında büyük bir ilgi uyandıran ve 20’nci yüzyıl edebiyatının şaheserlerinden biri olarak nitelendirilen Vergilius’un Ölümü’nü, Ahmet Cemal, çevirdi. Yaklaşık 40 yıllık bir çalışma sonucu Türkçe’ye çevrilen ve İthaki Yayınları tarafından piyasaya sürülen eser, Almanca orijinal metninde 18 satırlık tek bir cümle ile açılıyor. Ahmet Cemal’in, çevirisini tamamlayabildiği takdirde kendini çevirmen sayacağını ifade ettiği eser, roman türünün başyapıtlarından biridir.
YAZARA DAİR
Hermann Broch, 1886’da Viyana’da doğdu. Babasının isteği üzerine aldığı mesleki eğitimini, 1907’de tekstil mühendisi olarak tamamladı. İlk edebi yayının tarihi 1913’tür. 1927’de yöneticilik yaptığı babasının fabrikasını satıp matematik, felsefe ve psikoloji öğrenimi görmeye karar verdi. İlk romanı DieSchlafwandler yayımlandığında 45 yaşındaydı. 1938’de Avusturya‘da Gestapo tarafından tutuklandı. James Joyce ve arkadaşlarının girişimi sayesinde ABD’ye iltica etti. Aynı yıl yazmaya başladığı Vergillius’un Ölümü 1945’te, bir başka önemli yapıtı DieSchuldlosen 1950’de yayımlandı. 30 Mayıs 1951’de New Haven’de öldü.
24 Ekim 2012
.gif)
.jpg)
![Saçlarımdaki Rüzgâr: Bir dönem romanı | Serkan Parlak
Oya Akçizmeci’yi ilk romanı “Ümit Penceresi” ile tanıdık. Yazarın anılarından hareketle kurguladığı, Cumhuriyet’e kadar olan dönem geçişli bir biçimde ele alan bir aile romanıydı. Akçizmeci, yeni romanıSaçlarımdaki Rüzgâr’dahemen hemen aynı dönemleri bu kez aşk izleğini merkeze alarak işliyor. Olaylar, İstanbul’un işgal altında olduğu yıllarda başlayarak, Cumhuriyet’in kurulması ve nihayet II. Dünya Savaşı’nın sonlarına kadar uzanan bir zaman diliminde geçiyor. Aydın bir babanın desteğiyle eğitimini o devrin Güzel Sanatlar Akademisi’nde tamamlayan güçlü ve tutkulu bir kadının, ressam olmak için gösterdiği çabayı, bu uğurda verdiği mücadeleyi, idealleri uğruna savaşını, azim ve kararlılıkla hayallerini nasıl gerçekleştirdiğini okuyoruz Saçlarımdaki Rüzgâr’da.
Romanın merkez karakteri Müstenire, ayakları üzerinde duran, çok sağlam bir kadın karakter. En büyük şansı, aydın, ileri görüşlü, sürekli okuyan, onu sonuna kadar anlayıp, ressam olma isteğini o devirde destekleyip kızının arkasında duran bir babasının olması. Hüseyin Bey, eşine ve öteki iki çocuğunun muhalefetine rağmen küçük kızının ressam olması konusunda kararlıdır. Doğduğunda kızının yüzünü görür görmez ona Müstenire ismini koyar ve uzun ömürlü olmasını, girdiği her yere adı gibi ışık saçmasını diler. Sözlük anlamı ışık alan, parlak demek olan bu ismin romandaki karakterin romandaki genel işlenişe uygun olarak seçilmesi dikkat çekici. “Hiç yılmayan, olaylar karşısında fazla yıkılmayan, aklıselim ve dik duran bir kadın. Dönemin kadınları içinde sivrilmiş, çok çalışkan, oldukça gururlu, romantik ancak duygularını mantık çerçevesinde yöneten son derece emin adımlarla yol alabilen bir kadın. Bu özelliğiyle hep düştüğü yerden daha kuvvetli kalkmasını bilmiş, çevresi tarafından da takdir ve hayranlıkla izlenmiş bir kişilik,” diyor Akçizmeci, karakteri hakkında.[yazının tamamı edebiyathaber.net'ten okunabilir]
Serkan Parlak-edebiyathaber.net (4 Mart 2021)
#oyaakcizmeci #ümitpenceresi @oyaakcizmeci #yeniinsanyayinevi @yeniinsanyayinevi #yenikitap #yeniroman #edebiyat #roman #aşk #aşkteması #aşkromani #kadın #kitaptanıtımyazısı #kitapüzerineyorum](https://www.edebiyathaber.net/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder(pp_w200_h112).png)
