Feyza Hepçilingirler‘in Evrensel Gazetesi Kitap eki için hazırladığı yazı dizisinin 3. bölümü:
• Popüler olmak için, gamze şart değilse de bulunması iyidir. Gamzeli doğma şansına kavuşamamışsanız basit bir estetik operasyonla hiç değilse bir yanağınıza küçük bir gamze oturtabilirsiniz; hatta oturtmalısınız. Gamzenin edebiyat yeteneği ile bir ilişkisi saptanamamışsa da popülerlikle ilişkisi doğrudandır. Şarkı sözü yazarına “Haydi gamzelim, gece yanar tenim / Haydi gamzelim, bu gece raks edelim” sözlerini esinleyen gamzenin, popülerlik yolundaki siz yazar adayına vereceği esin, tahminlerin üzerinde olabilir. Ayrıca gamzenin ihmale gelmez bir özelliği de karşı cins üzerinde gösterdiği güçlü etkidir. Gamzenin, karşı cinsten gamzeli yazarları çekme özelliğine sahip bir mıknatıs kadar işlevsel olduğu deneylerle kanıtlanmıştır. Gamze ile ilgili övülesi bir gerçek de şudur: Popülerlik merdiveni, aslında iki kişiyi birden tırmandırmaya pek elverişli olmadığı halde, bu iki kişinin ikisinin de gamzeli olması durumunda her şey değişir: İki gamzeli, biri erkek, biri dişi, kolayca hallederler işi.
• Yerli olmak, buralı olmak, Kürt, Türk, Ermeni, Yahudi, özetle Türkiyeli olmak, pek de istenen özellikler değildir. Yazarın bunlardan biri olmak yerine, bunlardan biri olmaması, popülerlik açısından çok daha elverişli bir durumdur. Ama eğer buralı olmaktan başka çare yoksa, bir süreliğine yurt dışında bulunmuş olmak bile, hep Türkiye’de yaşamış olmaktan bin kat iyidir. “Yurt dışı” derken elbette Avrupa’yı ve Amerika’yı kastetmekteyiz. Yoksa Kabil’de, Tahran’da, Bağdat’ta ve doğunun öteki büyük ve küçük kentlerinde aylarca, yıllarca yaşamış olsanız da bu, kimi, niye ilgilendirsin? Sözün arasına, “Ben Paris’teyken…” diye bir ayraç açmanın modası bile çoktan geçmiş bulunmaktadır. Şimdi orada bulunulduğu için övünülecek tek şehir New York’tur. Herhangi bir biçimde böyle bir şansa ulaşmışsanız, kitabın başına koyacağınız yaşamöyküsünde bunu, “Bir süre New York’ta bulundu.” biçiminde kesinkes belirtmelisiniz. Bu sürenin üç gün mü, üç yıl mı olduğu kimseyi ilgilendirmez. Ayrıca televizyon röportajlarında da sözü mutlaka New York üzerinden geçirmeye özen göstermeniz gerekir. Oraya özgü kimi noktalara vurgu yaparken olabildiğince övücü davranmalı; ırkçılığın hâlâ devam ettiği, kimi mahallelerde gündüz de gece de dolaşmanın tehlikeli olacağı, insanların paralarının değil, böbreklerinin bile çalınabileceği vb. şeyleri söylemeye kalkmamalısınız. Bu söyleşi sırasında önerilen duruş şudur: Omuzlar dikleştirilip baş hafifçe geriye atılır, gözler kameradan kaçırılarak bir mahcubiyet edası takınılır. Aslında böyle şeyleri söylemeye hiç gönül indirilmeyeceği; ama içtenlik adına, yalnızca bu röportaja özgü olarak konunun ayrıntısına girildiği havası yaratılır.
• Romanınızın en cana yakın karakterlerinden birini İslamcı yapın ve onun kişiliğine kazandırdığınız bütün iyi özelliklerin siyasal İslam’dan çok, size artı puan olarak geri döneceğini unutmayın. Bunları Allah için ya da gerçekten inançlı bir Müslüman olduğunuz için yapmıyorsunuz, unutmayın. Romanınız Allah’ın umurunda bile olmayacaktır. Siz İslam’ın yükselen değerlerine çalışıyorsunuz. Romanınızda siyasal İslam’ı yeterince övdüğünüzü düşünmüyorsanız özel röportajlarda annenizin de zaten başörtülü olduğunu, babanızın namazını hiç aksatmadığını, ailenizde imanlı çok insan bulunduğunu söyleyin. Bunu da yapamazsanız çocukluğunuzdaki kurban bayramlarından söz edin. Evinizde kurban edilmek üzere önceden alınmış kuzuyla kurduğunuz muhabbeti bir punduna getirip anlatın. Sık sık dinden, tanrıdan, Allah’tan, imandan söz edin. Bütün bunlardan imanlı olduğunuz sonucuna kolayca ulaşılabileceği gibi, okur “portföy”ünüze girmeyecek olanların da gönlünü hoş eder, müşteri kazanırsınız.
Popüler olmak isteyen yazar adayına öneriler 1>>>
Popüler olmak isteyen yazar adayına öneriler 2>>>
feyzahepcilingirler.com
30 Ağustos 2012
.gif)
.jpg)
.png)
