“Ortak Roman”ın ikinci bölümü yayında!

Kahramanımız yaşadığı bir travma sonucu aylardır sık sık geçici hafıza kaybına uğramaktadır. Yavaş yavaş geçmişten ufak bir şey hatırlayarak kurtulmaktadır hafıza kaybından. Birkaç doktora görünmüş ancak çözüm bulamamıştır. Yaptığı araştırmalar sonucunda, travma sonucu yaşanan hafıza kayıplarında psikoterapinin tedaviye yardımcı olabileceğini, hipnozun bazı insanlarda işe yarayabildiğini öğrenmiştir. Uzun uğraşlar sonucunda da bu işte uzman olan ve pek çok kişiyi hipnoz yöntemiyle sağlığına kavuşturmuş olan Profesör Bruno Moretti’den randevu almıştır. Profesörle görüşmek üzere uzun bir yolculuktan sonra bu otele yerleşmiştir. Profesör küçük bir kasabada yaşamakta, çalışmalarını burada rahat sürdürmektedir. Küçük bir kasabada konumlanmış olan otel profesörün hastalarını ağırlamaktadır. Kahramanımız tedavi olmak üzere geldiği yerde de hafıza kaybına uğramıştır.cevaplakapat

Kahramanımız doğduğu ülkeden terörist damgası yiyerek kaçmıştır. Kaçmadan önce ise devlet görevlileri türlü işkencelerle kahramanımızdan birkaç sır almak istemiştir. Lakin alamamışlardır. Uyguladıkları son işkence ise beyin okumadır. Bu işkence sırasında kahramanımız hafızasında türlü aksaklıklar yaşamıştır. Çoğu olay birbiriyle karışmıştır. Mesela ilkokul öğretmeninin her şeyini hatırlıyor ama ismini lisedeki bir öğretmeniyle karıştırıyor.
Sonra kendi fikrini benimseyen bir Profesör’ün yanına gidiyor. Bu Profesör başka bir ülkededir. Ve 3.bölümde kahramanımız profesörle beraber hafızasını canlandırmaya çalışır. Diğer fikirdaşlarıyla tanışır.cevaplakapat

Okuyucuya yazarlık deneyimini tattıran “Ortak Roman”ın içerisinde her bireyin kendi hayatından bir sahne görebileceği şekilde etkileyici olacağı kesin. Her fikirden bir kelime alınarak tasarlanmış bu roman eminim ki şu an ne kadar heyecanlandırdı ise, tamamlandığında da o kadar başarılı olacaktır..
Fikri ve emeği olan sizleri tebrik ederim.cevaplakapat

Kahramanimiz biolojik silahlar konusunda calisan bir arastirmaci. Onemli bir bulusa yakin oldugunu hissediyor/biliyor. Moretti’nin de o konuda calistigini biliyor ve bir konuda onunla konusmak istiyor. Iki arastirmacinin birbirleri ile konusmasi henuz bilmedigimiz baska birilerinin isine gelmiyor Moretti ile knusmasini onlemek/geciktirmek icin kahramanimizin icme suyuna bir gece once karistirdiklari madde onda hafiza kaybina sebep olmus?cevaplakapat

İçinde dışdünyanın çizgilerinin yer almadığı çiğ beyaz bir dünyanın içinde tutsaktır. Tekbaşınadır ama yalnızlık hissetmez. Çevresi yoktur. Ne bir ağaç, ne bir ev. Mutlak bir boşluk ve sessizlik! Ne acı, ne özlem,ne açlık. Bedeni de yoktur.Sadece aklının gittikçe sönen ışığı.Bilinçten yoksun!

İnci,otel odasında Ahmet’iyatarken bulur.Gözlerini tavana dikmiş,mırıldanmaktadır. Haliç’e bakan pencereden ,tek tük yükselmiş evler arasında alçakgönüllü, utangaç,görmüş geçirmiş ama artık yoksul düşmüş yaşlı evler görülür.

Ahmet İnci’ye tepkisizce bakar.Gözlerinde hiçbir anlam yoktur. Karısı korkmuştur. Hemen görevliyi çağırıp,eşi hakkında bilgi ister. Ahmet akşam elinde küçük bir çantayla gelip bu odayı tutmuş,bir daha da ne yemeğe inmiş ,ne de dışarıya çıkmıştır. Dalgın bir hali vardır.Ama öğleye doğru onu, kapısı açık yatarken gördüklerinde, duruma el koyup polis yardımıyla İnci’ye erişmişlerdir.
İnci eşine öfke ve isyanla bakar.Gözlerinde en ufak bir acıma yoktur.Sevgi? Bunu bilecek durumda değildir! Yaşamlarının bu sıkıntılı döneminde sırası mıdır şimdi böyle bir sorunun?!Ahmet’in eşyalarını hazırlar ve ordan ayrılırlar.cevaplakapat

Bir Sandy kasirgasi gelip gecmisti icinden..benligi, ruhu, düsünceleri hersey bir yerlere savrulmustu…cevaplakapat

Demek Adoni ha! Adoni…aynanin karsina gecip ismi tekrarlayip yuz hatlarina aynadaki yansimalarina bakarken, neden professor Bruno ile gorecekti, kimdi bu professor Bruno ? bu sorulari kendine soraken yine kim oldugunu hatirlmadigini, sadece isminin otel gorevlisinin soyledigi uzere Adoni oldugunu hatirladi. Ama bu ismin ne onemi vardi ki, baska bir isimde soylenebilirdi bunu yerine. Mesela Marlon yada Adorno neden olmasin ki!

O halde neydi kendisini kendi yapan sey ?ve hem hafizasinin yeryuzunun boslugunda unutmusken, kimligini nasil saptayacakti ?
Yoksa karsinda durdugu, cami dikkatsiz otel musterilerinin dislerini firclarken birkatiklari beyaz dismacunu lekeleri ile dolu olan bir aynada mi bulacakti kendini ! Gordugunu yansitma zorunda olana ve baska bir secenegi olmayan zavalli bir ayna ne soylebilrdi ki kendisine ?

Birden arkasini dondu ve beynine sonbahar mevsiminin gurleyen bir simsekgi gibi hucum eden fikrin kendisine yardim edebilecegini, en aznindan Professor ile gorusme nedeni bulacagini umdugu bir evrak cantasi yada herhangi bir kagit dosya aramaya koyuludu . Yataginin hemen yani basinda duran ve ustunde kucuk sari bir gece lampasinin ve kahverengi siyah karisimi bir vazonun, ustunde bulundugu dolabin cekemecesinde gri bir zarf ve bir kac kesilmis gazete parcasi oldugunu fark etti. “Ah iste ! buradalar aradigim seyler “ diye soylendi, ya kagitlari bulmasaydim, yada kagitlarda sorularim cevabi yoksa, sonar neden insan bu kadar bagimli olabilir ki boyle bir seye, kimlik bu kadar basit bir seymiydi unutulup ve bulunana , boyle birseyse neden bu kadar ihtiyac duyuyorum ki ? eger bu kadar basit bir seyse neden insanlar birbirlerini olduruyorlarki boyle bir seyin ugruna , diye kafasinda kelimeler ve sorular birbirlerini sikistiriyrlardi oncelik sirasi icin. Bu arada karinin cok aciktigini ve en son ne zaman yemek yemedigini hatirlamdigi icin , bir seyler yeme geregi duyurdu, bunlari dusunurken kim oldugunu, nasil bu odaya ve nicin geldigini unutmusken nasil olurda yemek yemegi unutmadigini hatirlayip,! aslinda insanin sadece ihtiyac duydugu seyleri hatirladigini fark etti…cevaplakapat

Bir an kasanın önünde durdu,kendisini nelerin beklediğini merak etti.Bomboş beynini bir daha yokladı.Yok hiçbir şey yoktu.Birden acıkmış olduğu aklına geldi.Kasayı açmadan önce şöyle ağız tadıyla bi güzel yemeğini yiyip karnınını doyurmayı düşündü.Böylece daha sağlıklı hareket edebilirdi.Oda servsini aradı, on dakika sonra kapı çaldı.cevaplakapat

Ben ısrarla kendisinin tanındığı bir yerde olduğunu düşünüyorum oraya da ilk kez gelmiyor. Kendisi dışındakiler kesin olarak biliyorlar ve Adoni kendi ismi değil. Hafıza kaybı da ilk kez başına gelmiyor bu yüzden kadın da onun bu tavrına alışık. İtalyanca dışında en az beş dil biliyor. Entelektüel bir adam.
Bence polisiye henüz başlamadı ve bilim kurgudan çok Sherlock Holmesvari bir havada devam edecek. İpuçları detaylarda bir şeyler gizliyor.
Yine keyifli bir bölüm heyecanla devamını bekliyorum.cevaplakapat

Başlangıç bölümü çok iyi , devamını merakla bekliyorum.cevaplakapat

Signor Adoni… Yıllar önce alıp gardrobuna koyduğu ve hiç giymediği bir ceketi giyiyor gibiydi zihni. Sİgnor Adoni…Demek ismi buydu.Aynanın karşısına geçip ismini onlarca kez tekrarladı, sonra sesini fark etti.Sesi buğuluydu,kalın ya da ince bir ses değildi,fakat konuşurken hiçkimseyi incitmek istemeyen bir eda ile korkarak çıkıyordu kelimeler hem zihninden hem yüreğinden.Demek bir de Profesör Moretti’yle görüşecekti,artık ne görüşecekse.Pencereye doğru yürüdü,sokakların tek başınalığını izledi,başı ağrıyordu.Dimağında ağır bir kurşunun tesiri vardı sanki.Zihnini kendisine ait hissetmiyordu.Fakat onu durdurmasının imkanı yoktu.Neler geçmiyordu zihninden? Harfler,sözcükler,insanlar,renk renk çeşit çeşit insanlar…Baş ağrısı dayanılmazdı.Bir masa,boş defter,eski bir fotoğraf.Bunlar da zihnine yığılan eşyalar arasındaydı.Bir ara Maria Costa’nın tebessümü de geçti zihninden.Sonra bu haline güldü.Bir şeyler yiyip görüşmeye gidecekti.Kendisini tanımak için bunu yapmak zorundaydı.Odasında bir şeyler atıştırdı ve telefonun çaldığını duydu. Maria’ydı. Profösörün geldiğini bekleme salonunda kendisini beklediğini söyledi.Demek Profösör onun ayağına kadar gelmişti,halbuki o kendisinin görüşmeye gideceğini zannediyordu. Üstüne başına çeki düzen verip hemen aşağı indi.Profösör gözlüklü ve sevimli bir adamdı.Beyaz saçları ve buğday teniyle insana tuhaf bir güven aşılıyor gibiydi.Gülümseyerek geldi.Yanında bir de kadın vardı.Tanıştılar.Kadının elini sıkarken tuhaf bir tanıdıklık hissi peyda oldu kafasında.Bir ürperti geçti içinden.Üçü birlikte oturdular,birer kahve istediler Maria’dan. Profösör konuşmaya başladı fakat onu dinlemek imkansızdı, aklı başında değil gibiydi. Bir film seyrediyor, bir tiyatro oyunu izliyordu sanki.Arada bir kadına bakıyor,zihnini çatlatacak kadar zorluyor fakat bir türlü onu nereden anımsadığını çıkaramıyordu.Kahveleri bitek üzereydi.Son yudumu almak için fincanın kulpuna değen parmakları zihnine hükmü aniden verdi. Kadını tanımıştı.Evet,yemin edebilirdi o olduğuna.Rüyasında.Kızıl saçlı.Beline kadardı saçları.Çamaşırhane.Bir türlü temizlenmek bilmeyen çamaşırlar.Yanık tenli genç kadın.Evet,oydu!Kahvesinin son yudumunu yuttu.cevaplakapat

Karakterimiz odadan çıkıp çıkmamak konusunda kararsızdır. Odanın dışı onun için güvenli midir? Telefonun sim kartını çıkartıp cebine koyar. Bir de şu bilgisayar açılsaydı diye düşünür. En azından Profesör Moretti kim diye internetten araştırırdım der.
Profesör Moretti’nin adresini biraz önce odaya gelen kıza sorsam mı diye düşünür. Adresi kaybettiğimi söylerim der. Belki Profesör ona yardımcı olur. Peki bu onun için güvenli midir?
Komodinin üzerindeki ciltli kitap dikkatini çeker. “Ruhsal Travma ve Kişilik Bölünmesi”cevaplakapat

Ruyanin etkisiyle dusunmeye basliyor !
Acaba bulusacagi hoca bu konuyla mi ilgili ?
Sanat tarihi Profesoru olabilir mi ?
Ama neden boyle gizli gizli bulusuyorlar ?
Nerede tanistiklarini ise hic hatirlamiyor !…cevaplakapat

kasanın içinden profesör morettiye ait bilgilerin bulunduğu notlar ve bir kutu vardır. notlarda profesörün resimleri üzerine çalıştığı projeler ona ait kişisel bilgiler bulunmaktadır. profesöre ait bu kadar bilginin bulunması onu daha önce tanımadığını gösterir.
notlara baktıktan sonra kutuyu açar içinde silah ve ses kaydı cihazı bulur. ses kaydı cihazını çalıştırır, iki farklı erkek sesi hararetli şekilde konuşmaktadırlar, bunlardan birinin profesör olduğunu düşünmeye başlar, konu ağır ve derindir.parçaları birleştirmeye çalışır. profesör, ona ait bilgiler ,silah ve ses kaydı bunlar ona tek birşey anımsatır gerçek isminin signor adoni olmadığını…cevaplakapat

Bazı yorumlarda kahraman,hafızası yerinde biri gösterilmiş bence. Bazılarında mantık hataları olduğunu düşünüyorum. Ama çok değerli yorumlar da az değil. Onları kutluyorum.Öyle zengin ayrıntılar var ki!…

——-
Ahmet,kendini yönetemez durumdadır. Artık hayatın dışına atılmıştır.Durmadan aynı soruyu sormaktadır.’Ben kimim.’ Bu, aklında kalan son kalıntıdır.Yanıtı algılamaktan uzaktır.

İnci dev gibi bir sorunla karşı karşıyadır. Artık Ahmet’i suçlamanın hiçbir anlamı yoktur. Yapılması gereken onu anlamak ve iyileştirmektir. Kendisi gündemden düşmüştür. Ahmet İnci’dir artık. Ya da çocuğu! Şaşkındır İnci. Böylece evlilik sorunları uçup gitmiştir. Gülmek gelir içinden.Birden hayatı tepetaklak olmuştur. Hemen Aylin’i arar.cevaplakapat