Timo Parvela’ın yazdığı, Pasi Pitkanen’ın resimlediği, Nil Deniz Çidanlı’nın çevirisini üstlendiği  Kepler62 Yeni Dünya‘nın son kitabı Gaia, Can Çocuk Yayınları etiketiyle raflarda.

Tanıtım metninden

Joni, Ari ve X, Dünya’ya dönme kararı alırlar. Ancak geride kalacak çocukları düşünmeden edemezler. Yalnızca kendilerinin kaçması gerçekten adil midir? Gelgelelim Dünya’ya dönmek umdukları kadar kolay değildir, özellikle de arızalı bir yıldız yelkenlisiyle… Yelkenliyi onarmak için herkesin güvertede olması beklenmektedir. Fakat birileri projeyi sabote etmeye çalışır. Bu sırada çocuklar kendilerini nasıl bir Dünya’nın beklediğini merak etmeden duramazlar.

“Joni yeteneğini test etmek için gözlerini kapattı. Gerçekten ne istediğini kendisi de bilmiyordu. Bir süreliğine her şeyi unutmaya çalışmak daha kolaydı. Bir tür uykuya daldı. Tırmanışın izlerini hâlâ uzuvlarında hissediyordu. Yorulmuştu. Bağdaş kurarak oturuyordu. Hayatı kendi akışına bıraktı. Kenetlenmiş gözkapaklarının yüzeyinden mavimsi, koyu kırmızı ve keskin yeşil akıntılar süzülüyordu. Etrafında sürekli değişen, birleşen, ayrılan, süzülen, dalgalanan ve çağlayan bir akarsu gördü.

Her şey hareket halinde, karmaşa içindeydi ama yine de hayatın akışında büyük bir güzellik vardı. Joni imgeleme dokunma, akıntıları dilediği gibi akacak şekilde düzenleme isteği duydu ama bir şey onu engelledi. Omzunda hafif bir ağırlık hissetti, tıpkı bir çocuğun geceleyin donmuş bir göletin cazip parıltılı buzlarına doğru koşmasını engelleyen bir el gibi.