Kurt Vonnegut’un eşine gönderdiği mektup

Aşağıdaki mektup Kurt Vonnegut: Letters adlı kitaptan alındı. Kurt Vonnegut, bu mektubu ilk eşi ve çocukluk aşkı olan Jane Marie Cox‘a yazmış. Cox ve Vonnegut, II. Dünya Savaşı’ndan sonra evlenmiş, 1970’den sonra ayrı yaşamaya başlamış ve 1979’da resmi olarak ayrılmışlar. 1966’da yazılan bu mektup, yazarın Iowa Üniversitesi Yazarlık Atölyesi’nde çalışmaya başlamasından önce, Iowa’daki yeni evinden yollanmış. Bu dönemde, Vonnegut’un daha sonra çok satanlar listesine girecek olan Otomatik Piyano, Titan’ın Sirenleri, Kedi Beşiği gibi kitapları ve bir sürü kısa hikayesi yayımlanmıştı.

21 Eylül 1965

Canım Jane,

Mektubun bu sabah bana ulaştı ve sana olan aşkımı arttırdı. Ah bu ayrılık! Evini özleyen küçük bir çocuk gibiyim. Burada, Penrod’un yaşadığı ahşap evin ikinci katında kalıyorum. Bu kasabada insanların yaşadıkları bütün alan ve evlerini inşa ettikleri yerler ufak tefek bir sürü şeyle tıkabasa dolu. Bu durum açıkçası çılgınca geliyor bana. Belki de buradakiler yaşadıkları yerden sıkılmışlardır!.. Her yerde dar sokaklar var. Bu dar sokakları görünce, dar sokakların ne kadar romantik olduğunu unuttuğumu anladım.

Her geçen gün dairemi daha çok seviyorum aslında. Düşündüğümden daha sıcak gelmeye başlası bana. Burada rahat çalışıyorum. Rosewater‘ın büyük bir bölümünü Harrison’a yollamak için düzenledim. Bu çalışmanın bütünü, bir tretmandan çok  bir senaryo formatında olacak  ve kalan kısmını 10 gün içinde bitireceğim. Bu çalışma bize biraz para kazandırırsa çok iyi olacak.

Burada en çok sevdiğim şey ne biliyor musun; bu kasabanın görünüşü ve yaydığı his. Üniversite, kasabanın ortasında ve kasaba üniversite sayesinde kurulmuş. Artık tüm dükkanlara ve işe yürüyerek gidebiliyorum.

Yarın öğleden sonra üniversitedeki proseförlük görevime başlayacağım. Şimdilik kayıt işleri devam ediyor. Yeni arkadaşlar edinmeliyim; bu konuda biraz tembelim. Belki yarın yeni şeyler olmaya başlar, umutluyum…

Kurt Vonnegut ve eşinin ev işleri konusunda yaptığı sözleşme! >>>

Çeviri: Barış Berhem Acar – edebiyathaber.net