Söyleşi serimizin yeni konuğu, Ardis Kitap’tan çıkan “Kabul” adlı ilk kitabı ile Emre Barca.

Kendinizi kısaca tanıtabilir misiniz?  Kitaplarla ve yazmakla olan ilişkiniz nasıl başladı?

Okumakla başladı, okuyarak devam ediyor. Hayatımı yazarak kazanıyorum ve yazmanın hemen her türünde okumak merkezî bir yere sahip. Dolayısıyla, günler okuyarak ve yazarak geçiyor. Çoğu zaman bir şey izlemek ya da dinlemektense okumayı tercih ediyorum ve hayatımdaki en küçük şeyleri bile defterlerime not alıyorum. Yazının en kökünde iz ve kayıt var. İzleri takip etmek, okumak, kayıtları incelemek ve kayıt tutmak her yazarın en temel işi.

Kitabınızın ortaya çıkış öyküsünü anlatabilir misiniz? Fikir nasıl doğdu, kitabın ismine nasıl karar verdiniz, yazma sürecinde neler yaşadınız?

Kitapta yer alan şiirlerin bir kısmı yıllar önce yazıldı ama kitabın asıl oluşumu yirmi gün kadar sürdü. Hastanede yatıyordum, sadece kendimle meşguldüm ve kitabı iki haftada tamamladım. İsim de o günlerde ortaya çıktı. Kitabı yazarken ulaşmaya çalıştığım şeyin, dünyayı ve hayatı olduğu gibi, olan bitenleri de oldukları şekilde kabul etmek olduğunu düşündüm ve kitabın adını “Kabul” koydum. Bir tür kabul haline ulaştığımı sanmıyorum ama sanırım bunu kaydetmek istedim.

Kitabınızı tamamladıktan sonra yayınevi bulma süreciniz nasıl geçti? Kitabınızı basmaya karar veren yayıneviyle yaşadığınız süreç nasıldı?

Kitabı birkaç yayınevine gönderip olumsuz yanıt aldıktan sonra, Ardis Kitap’ın sahibi arkadaşım Ahmet Yılmaz’ın desteğiyle kitabı yayınlayabildim. Kapak tasarımını da yine bir arkadaşım Bilgiseven Vurdu yaptı. Ahmet’in kitaba duyduğu samimi ilgi ve Bilgiseven’in çizimi ile tasarımının kitapla uyumu beni gerçekten mutlu etti. Onlar olmasaydı, ‘Kabul’ hüviyetini kazanamazdı. Müteşekkirim.

Kitabınızdan biraz bahsedebilir misiniz? Kitapta sizi en çok etkileyen bölüm hangisi?

Zannediyorum bu kitap gördüklerimden, işittiklerimden izlerle dolu ve bunları güzelce kaydetmeye gayret ettim. Kişinin kendiyle bir ve aynı olamaması ve ‘olma’ arzusuyla ilgili bir kitap. Aradan geçen bunca süreden sonra kitabı okuduğumda, şiirler arasında sevdiğim şeyleri ve kişileri görmek beni mutlu ediyor.

İlk kitabı yayımlamanın en büyük heyecanı ve en büyük zorluğu neydi? Kitabınız yayımlandıktan sonra aldığınız tepkiler nasıldı?

Kitabı, dolayısıyla kendimi dünyaya açmak heyecan verici olduğu kadar korkutucuydu. Bunun aksini düşünemiyorum. Ancak arkadaşlarımın kitaba gösterdiği alaka beni hem biraz şaşırttı hem de çok mutlu etti. Temelde onlar için yazmış olabilirim: Kızlarım, yakınlarım ve dostlarım için. Yine de pek beklemediğim bir şey oldu ve kitap bir ödül aldı: “Seyhan Erözçelik İlk Kitap Şiir Ödülü”. Jürinin kararına ve kitapla ilgili sözlerine müteşekkirim. 

İlk kitabınızı yayımladıktan sonra yazarlık konusunda düşünceleriniz değişti mi?

Pek değişmedi. Farklı görünse de pek çok şey aslında aynı.

Yeni bir kitap için çalışmalarınızı sürdürüyor musunuz? Henüz kitabı yayımlanmamış yazarlara tavsiyeleriniz neler olur?

Şu an üzerinde çalıştığım kitabı bitirmeden ölmek istemem. İnşallah bitecek. Diğer yandan, kendimi tavsiye makamında görmesem de çok okumak, çok yazmak gerekir; bunu söyleyebilirim. Bu sırada olan, olacak diğer şeylere müdahil olmak zor ama dizimizi kırıp çalışabiliriz.