Öykü
Öykü
Öykü: Cin | İbrahim Paşa Akça
Doğunun herhangi bir canlıya rahmet etmediği kavurucu sıcak bir cumartesi günü öğleden sonra sanayide çırak olarak çalıştığı işten eve döndü. ...
Öykü
Öykü: Yazı bahçesi | Mehmet R. Ceylan
Şubat ortası günlük güneşlik bir günde önce tren sonra otobüs yolculuğunun ardından ilk kez ayak bastığım, o güne kadar yaşadığım ...
Öykü
Öykü: Tüm ışıkları kapatmak gerek | Yasin Güven
“bu da olsa yer yarılır bu da olsa dünya durur dediğimiz her şey oldu dünya durmadı” Seyyidhan Kömürcü Balkonun ışığını ...
Öykü
Öykü: Rüzgârgülü | Hatice Yaman
Annem beni badem gözlüm diye sever. Badem yemeyi çok sever belki de ondan olmalı. Aynaya baktığımda küçük basık burnum çekik ...
Öykü
Öykü: Kurabiye | Ebru Gazioğulları
Yaşlı kadın öğle sıcağı tüm sokakları ve meydanları ele geçirmeden evinden çıktı. Üzerinde çiçekli elbisesi, boynunda renkli büyük taşlı kolyesi ...
Öykü
Öykü: Sizin hiç babanız öldü mü? | Hüseyin Tuğrul
Benim bir kere öldü kör oldum Yıkadılar, aldılar, götürdüler.” Cemal Süreya Benim öldü, hem de kendi dükkanında. Yedirip içirip beslediği ...
Öykü
Öykü: Gayesiz Gözde | Buğu İzlem Tanık
Aynadaki yansımama baktım. Tek bir çizgi bile bırakmadan ütülediğim gömleğimin omzundaki hayali tozları silkeleyip eteğimi belime oturttum. Sımsıkı toplanmış topuzumdan ...
Öykü
Öykü: Erkeklerin yüz karası | Neslihan Hazırlar
Yaşadığın güzel günlerin hatırına sussaydın şerefsiz. Aşık olduğun kadının adını niye ifşa ediyorsun? Karına her şeyi söylemek zorunda mısın? Bir ...
Öykü
Öykü: Tuhaf bir görüşme | Samih Güven
Müdürüm “Günaydın”ıma her zamankinden farklı, soğuk bir karşılık veriyor. Üstüme alınmayıp özel bir meselesine yoruyorum. O sırada mesainin şaşmaz bir ...
Öykü
Öykü: Z raporu | Kadir Biçici
Ürün: Hayal Kırıklıkları Adet: 30 yıl Merhaba, ben Zafer Temizbaş ya da şirketteki çocukların bildiği haliyle “arka köşedeki Zafer ...
Öykü
Öykü: Saklama kabı | Samet Karabulut
Nebahat Hanım beni aldığında eşi Zafer Bey, suratını buruşturup “Ne gerek var, ev zaten saklama kabı dolu” diye söylenmişti. Bu ...
Öykü
Öykü: Palto | Nuriye Yıldız
Yirmi yaşıma henüz yeni girmiştim. Sokaklar gibi, evimizin de tümden karanlığa teslim olduğu zamanlardan geçiyorduk. Kaygılarımız büyüdükçe büyüyor, gölgemizden bile ...
