Pierre Bourdieu’nun “Kültür Üretimi – Sembolik Ürünler Sembolik Sermaye” adlı kitabı yakında

Şubat 21, 2023

Pierre Bourdieu’nun “Kültür Üretimi – Sembolik Ürünler Sembolik Sermaye” adlı kitabı yakında

Pierre Bourdieu’nun Kültür Üretimi – Sembolik Ürünler/Sembolik Sermaye adlı kitabı İletişim Yayınları tarafından Sibel Yardımcı & Elçin Gen çevirisiyle 24 Şubat’ta yayımlanacak.

Tanıtım metninden:

Avrupa toplumlarında sanatın kurumsallaşmasının tarihi, sanatın özerkliğini kazanmasının tarihidir. Rönesans’ta tohumları atılan bu özerkleşme süreci boyunca sanat, Kilise ile Saray’ın himayesinden ve vesayetinden koparak bağımsızlaşır. Aynı süreçte kapitalizmin yükselişine koşut bir sanat piyasası örgütlenir. Bir yandan da sanat tarihi ve sanat eleştirisi başlı başına birer yazın türü olarak gelişir. 19. yüzyıla gelindiğinde, kendi bilgisini ve estetiğini kendi içinde belirleyen, otoriteyi ve meşruiyeti kendi mercilerinden devşiren bir sanat alanı teşekkül etmiştir. Ne var ki, bu alan bir yandan da piyasaya tâbidir; oysa varlığını “ekonomi”nin inkârı üzerine tesis etmiş, kendini “ticari” kaygıların reddiyle tanımlamıştır.

Avrupa toplumlarında sanatın kurumsallaşmasının tarihi, sanatın özerkliğini kazanmasının tarihidir. Rönesans’ta tohumları atılan bu özerkleşme süreci boyunca sanat, Kilise ile Saray’ın himayesinden ve vesayetinden koparak bağımsızlaşır. Aynı süreçte kapitalizmin yükselişine koşut bir sanat piyasası örgütlenir. Bir yandan da sanat tarihi ve sanat eleştirisi başlı başına birer yazın türü olarak gelişir. 19. yüzyıla gelindiğinde, kendi bilgisini ve estetiğini kendi içinde belirleyen, otoriteyi ve meşruiyeti kendi mercilerinden devşiren bir sanat alanı teşekkül etmiştir. Ne var ki, bu alan bir yandan da piyasaya tâbidir; oysa varlığını “ekonomi”nin inkârı üzerine tesis etmiş, kendini “ticari” kaygıların reddiyle tanımlamıştır.

Pierre Bourdieu, burada yayımladığımız iki temel makalesinde, sanat alanına damgasını vuran bu paradoksu masaya yatırıyor ve “sembolik mallar”ın üretimindeki yapısal dinamikleri ortaya koyuyor. Tiyatro, edebiyat ve görsel sanat alanlarındaki saha araştırmaları üzerinden, kültürel üretimin temel yasası olan rekabetin nasıl işlediğini inceliyor. “Çıkar gözetmezlik”, “saf estetik”, “sanat-için-sanat” gibi şiarların üstünü örttüğü sembolik iktidar mücadelelerini gözler önüne seriyor. Randal Johnson’ın sunuş yazısı ise Bourdieu’nün çalışmalarını ve temel kavramlarını ele alıyor.

Kitaptan bir bölüm okumak için >>>

Pierre Bourdieu kimdir:

20. yüzyılın en önemli sosyolog ve düşünürleri arasında yer alır. Neoliberalizm karşıtı küresel hareketin öncü fikir insanlarındandır. École des Hautes Études en Sciences Sociales ve Collège de France’da dersler vermiş, Avrupa Sosyoloji Merkezi’ni, Actes de la Recherche en Sciences Sociales dergisini ve Raisons d’agir Yayınevi’ni yönetmiştir. Sosyoloji ve antropoloji alanında pek çok klasik eserin yazarıdır.
Türkçeye çevrilmiş diğer eserleri şunlardır: (Jean-Claude Passeron ile) Les Héritiers: les étudiants et la culture, 1964 [Vârisler: Öğrenciler ve Kültür, çev. Aslı Sümer, Levent Ünsaldı, Heretik Yayıncılık, 2014]; (Alain Dardel ile) L’Amour de l’art: Les musées et leur public, 1966 [Sanat Sevdası, çev. Sertaç Canbolat, Metis Yayınları, 2011]; (Jean-Claude Passeron ile) La reproduction: Éléments d’une théorie du système d’enseignement, 1970 [Yeniden Üretim, çev. Aslı Sümer, Levent Ünsaldı, Özlem Akkaya, Heretik Yayıncılık, 2015]; La Distinction. Critique sociale du jugement, 1979 [Ayrım. Beğeni Yargısının Toplumsal Eleştirisi, çev. Ayşe Günce Berkkurt, Derya Fırat Şannan, Heretik Yayıncılık, 2015]; Questions de sociologie, 1980 [Sosyoloji Meseleleri, çev. Aslı Sümer, Büşra Uçar, Filiz Öztürk, Mustafa Gültekin, Heretik Yayıncılık, 2016]; Choses dites, 1987 [Seçilmiş Metinler, çev. Levent Ünsaldı, Heretik Yayıncılık, 2013]; Les règles de l’art: genèse et structure du champ littéraire, 1992 [Sanatın Kuralları. Yazınsal Alanın Oluşumu ve Yapısı, çev. Necmettin Kamil Sevil, YKY, 2006]; (Loïc Wacquant ile) Réponses: Pour une anthropologie réflexive, 1992 [Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar, çev. Nazlı Ökten, İletişim Yayınları, 2003]; Les raisons pratiques: sur la théorie de l’action, 1994 [Pratik Nedenler. Eylem Kuramı Üzerine, çev. Hülya Uğur Tanrıöver, Hil Yayınları, 2006]; Sur la télévision, 1996 [Televizyon Üzerine, çev. Alper Bakım, Sel, 2019]; Les usages sociaux de la science. Pour une sociologie clinique du champ scientifique, 1997 [Bilimin Toplumsal Kullanımları. Bilimsel Alanın Klinik Bir Sosyolojisi İçin, çev. Levent Ünsaldı, Heretik Yayıncılık, 2013]; Méditations pascaliennes, 1997 [Akademik Aklın Eleştirisi. Pascalca Düşünme Çabaları, çev. P. Burcu Yalım, Metis Yayınları, 2016]; Contre-feux, 1998 [Karşı Ateşler, çev. Sertaç Canbolat, Sel Yayıncılık, 2017]; La domination masculine, 1998 [Eril Tahakküm, çev. Bediz Yılmaz, Bağlam Yayınları, 2014]; Le Bal des célibataires. Crise de la société paysanne en Béarn, 2002 [Bekârlar Balosu, çev. Çağrı Eroğlu, Dost Kitabevi, 2010]; Esquisse pour une auto-analyse, 2004 [Bir Otoanaliz İçin Taslak, çev. Murat Erşen, Bağlam Yayınları, 2013]; (Roger Chartier ile) Le sociologue et l’historien, 2010 [Sosyolog ve Tarihçi, çev. Zuhal Karaca, Açılım Kitap, 2014]; Sur l’Etat. Cours au Collège de France (1989-1992), 2012 [Devlet Üzerine. Collège de France Dersleri (1989-1992), çev. Aslı Sümer, İletişim
Yayınları, 2015]; Homo academicus, 1984 [Homo Academicus, çev. Nazlı Ökten, Arzu Nilay Kocasu, Eren Gülbey, Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2021].

edebiyathaber.net (21 Şubat 2023)

Yorum yapın