Masumiyet Müzesi, Londra Tasarım Müzesi (Design Museum) tarafından verilen ”Dünyada Yılın En İyi Tasarımları” ödülüne mimarlık dalında aday oldu.
Zaha Hadid, Renzo Piano gibi ünlü mimar ve tasarımcıların projeleriyle aday olduğu Tasarım Ödülleri’nin bu yıl açıklanan kısa listesinde, Masumiyet Müzesi mimari tasarım kategori adaylarından biri olarak gösterildi. Bu yıl altıncısı düzenlenen ve ‘tasarım dünyasının Oscar’ları’ olarak da adlandırılan ‘Yılın Tasarımları Ödülü’ için tüm dünyadan en yenilikçi ve yaratıcı tasarımlar; Mimarlık, Dijital, Moda, Mobilya, Grafik, Ürün ve Ulaşım’dan oluşan 7 kategori içerisinde değerlendiriliyor.
‘Yılın Tasarımı’ ödülü için ayrıca tüm alanların kazananını belirlemek için, yedi ayrı kategoride önerilen 90’ı aşkın aday, alanlarının en etkileyici isimlerinden oluşan bir seçici kurul tarafından değerlendirilecek. Kazananlar, 17 Nisan 2013’ te açıklanacak. Finale kalan tasarımlar, 20 Mart – 7 Temmuz 2013 tarihleri arasındaLondra Tasarım Müzesi’nde gerçekleşecek sergide görülebilecek.
Mimari Tasarım dalında, dünyanın önde gelen kurum ve mimarlarıyla birlikte finale kalan 17 adaydan biri olan Masumiyet Müzesi; Orhan Pamuk ve birlikte çalıştığı mimarlar İhsan Bilgin, Gregor Sunder-Plassmann ve Cem Yücel ile aday gösterildi.
28 Nisan 2012’de kapılarını açmasından bu yana toplam 27 bin ziyaretçiyiağırlayarak, ortaya koyduğu yeni müzecilik anlayışı ile büyük ilgi uyandıran ve bir romanı bütünleyerek oluşan ilk müze olma özelliğini taşıyan Orhan Pamuk’un “Masumiyet Müzesi” şimdi de dünya yaratıcılığına kazandırdığı mimari ve tasarım özellikleriyle gündemde…
Sanatçı Fiona Banner için David Kohn Architects tarafından Southbank Centre’da sergilenen “Londra İçin Bir Oda” işi, Renzo Piano’nun Batı Avrupa’nın en yüksek binası olarak yaptığı Londra’daki Shard Kulesi, Zaha Hadid’in Pekin’deki Galaxy Soho binası, Louis Kahn’a ölümünden 40 yıl sonra adaylık getiren ve ancak 2012 sonunda tamamlanabilen New York’un Dört Özgürlük Parkı, Farshid Moussavi Architects’in elinden çıkan Cleveland’daki Çağdaş Sanat Müzesi MOCA mimari tasarım dalında Masumiyet Müzesi’nin en güçlü adayları olarak sıralanıyor.
Tasarıma, hayatı anlamanın ve dünyayı daha yaşanacak bir yer haline getirmenin bir aracı olarak yalaşan Londra Tasarım Müzesi, 22 yıldan bu yana sürdürdüğü ödül programı ile, yaratıcı düşünceyi ödüllendiren, çözüm üretimini teşvik eden, dünyanın en iyi tasarım ve mimarlarını onurlandırıyor. İngiltere’de Zaha Hadid’in ilk solo sergisine ev sahipliği yapan Londra Tasarım Müzesi’nde, Jonathan Ive’in Apple’dan önce ne tasarladığını, Yves Behar’ın Puma için ürettiği karbon emilimini yarıya indiren dahiyane ayakkabı kutusu tasarımını görmek mümkün…
Yılın Tasarımları 2013’ün küratörü Pete Collard, ödül programına ilişkin şu değerlendirmede bulundu: “Adayların geniş bir alandan gösterilmesi, tasarımın, fiziksel çevreden yeni kültürel eğilimlere varıncaya dek günlük yaşamımız üzerindeki etkisinin bir göstergesi…”
Diğer dallarda öne çıkan adaylar…
Heatherwick Studio’nun 2012 Londra Olimpiyat Kazanı tasarımı, Louis Vuitton’unYayoi Kusama koleksiyonu, Microsoft’un yeni Windows 8 cep telefonu, Zaha Hadid’in akan suyu andıran Likid Buzul Masa’sı, yeni gov.uk websitesi, Barbican’da sergilenen Yağmur Odası adlı enstalasyonları ile Random International ve yine Barbican’daki Bauhaus sergisi ile APFEL, ‘Yılın Tasarımları’ ödüllerinin en güçlü adayları arasında yer alıyor.
Son 5 yılda ‘Yılın Tasarımı Ödülü’ne değer görülen isimler:
2008 Her Çocuk için Bir Dizüstü Bilgisayar – Yves Béhar, Fuseproject
2009 Barack Obama Posteri – Shepard Fairey
2010 Folding Plug – Min-Kyu Choi
2011 Plumen Lightbulb 001 – Samuel Wilkinso, Hulger
2012 Londra Olimpiyat Meşalesi – Barber Osgerby
mimarizm.com (16 Ocak 2013)
.jpg)
![Bir hipertekst okuması: Karşılaştırmalı olarak Seyhan Erözçelik’in “Geyikli Gece”si / Ayşen Beyza Lezgioğlu
Gérard Genette’in Palimpsest adlı eserinde icat ettiği ve en basit şekilde “B metnini daha önceden yazılmış olan A metniyle birleştiren, onları bağlayan her türlü ilişki”[1] olarak tanımladığı “hipermetinsellik” kavramı, metin okuma ve inşa teorilerinin bir yenisi ve metinler arası ilişkileri, dinamikleri gözlemlemede pratik, yararcı ve çoğulcu bir tutumdur. Hiperteksti “biçimsel ve anlamsal olmak üzere iki farklı dönüştürüm eksenine”[2] ayıran Genette, tüm bu dönüşümleri gözlemleyerek, bağlantısallıkları keşfederek ve var olan metin üzerinde çalışarak hipertekstin özüne inmeyi değil fakat hipertekstin, bünyesine montajlayarak kendinde yaşattığı mevcut metinlerle olan saklı ilişkiselliğini açığa çıkarmak gayesini taşır. Böylece bir yandan yeni bir metin kurulurken bir yandan da metin en küçük yapı taşlarına kadar bölünmüş ve metne eklemlenmiş tüm kelimelerin, cümlelerin “kaynak izleri” bulunmuş olunur. Bu yapı sökümcü sürecin bir oyun olduğunu iddia eden Genette, tüm bu iz sürme ve dönüştürme pratiğinin ardında ne peygamberce bir tebliğ amacı ne de yol gösterici, hiyerarşik bir yapılanma mevcut olduğunu da belirtmiş olur. Ardında sadece oyun ve merak olan bu pratiğin en önemli yönü onun, yazarın zihinsel haritasının okuyucununkinden üstün tutulduğu, doğrusu ve yönü belli ve tek olan alışılmış metin hiyerarşisinden arınmış bir anlayış barındırmasıdır. [yazının tamamı edebiyathaber.net'ten okunabilir]
Ayşen Beyza Lezgioğlu - edebiyathaber.net (26 Şubat 2021)
#yazı #seyhanerözçelik #gerardgenette #palimpsest #turgutuyar #geyikligece #yazar #incelemeyazısı #karşılaştırmalıedebiyat #deneme #edebiyat #yazı #şiir #metin #yazı #edebiyathaber #yazın #fikir #inceleme #yorum](https://www.edebiyathaber.net/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder(pp_w200_h112).png)
