İşte, bazı yazarların günlükleri!

Günlük, yayımlanmak için mi yazılır? Yazanın kendini temize çıkarma çabası mıdır, yoksa bir iç döküş mü? Kişi, günlük yazarken ne derece içten olabilir?

Bu soruların, yazılmış günlükler kadar çok yanıtı var. Ne olursa olsun, günlük bir edebiyat türüdür. Sabır işidir. Yaşanmışlığın tadı kadar gündeliğin ayrıntılarıyla da güzelleşir günlükler. Kimisi, içtiği çayı yazar günlüğüne, bu bile güzeldir. Çünkü bir yazardır o çayı içen Günlüğün olduğu yerde herkes sustuğundan, yazan devleşir. Bazen de bütün çaresizliğiyle okurunun karşısındadır. Salâh Birsel, günlüklerinden birinde, Ölmeden bu günlük güzelleşmiş olamaz. yazmıştı. Günlük tutmak, işte bu duygudadır. Günlük, gelecekte bir gün en çok okunan tür olabilir mi? Bir şey söylemek zor. Ancak günlüklerin, edebiyat var oldukça yaşayacağı kuşku götürmez. Çünkü edebiyat, ayrıntı demektir.

Günlük, Oğuz Atay

Yaşama Uğraşı, Cesare Pavese, çev. Cevat Çapan

Günlükler, Franz Kafka, çev. Kâmuran Şipal

Günlük, Andre Gide, çev. N. Alsan

Huzursuzluğun Kitabı, Fernando Pessoa, çev. Saadet Özen

Apaçık Yüreğim, Charles Baudelaire, çev. Sait Maden

Zaman Zaman İçinde, Andrei Tarkovski, çev. Seda Kervanoğlu

Jurnal 1-2, Cemil Meriç

Yaşamak, Cahit Zarifoğlu

Bir Hüzün Güncesi, Katherine Mansfield, çev. Şadan Karadeniz

Günlükler, Soren Kierkegaard, çev. İbrahim Kapaklıkaya

Bir Yazarın Günlüğü, Virginia Woolf, çev. Fatih Özgüven