Cüneyt Kaplandere, yardımın, iyiliğin, dostluğun ve merhametin vurgulandığı Şanslı Olivia adlı eserini İkinci Adam Yayınlarından okuruna sundu.

Daha çok çocuklara hitap ettiğini düşündüğüm eseri, büyüklerin de büyük bir zevk ve merakla okuyacağını düşünüyorum.

Şanslı Olivia, sahibi tarafından terkedilmiş golden cinsi bir sokak canının etrafında gelişen olayları anlatmakta. Son dönemde daha da hassaslaştığımız sokak canlarını düşününce kahramanımız Olivia çok şanslı. Onu koruyup kollayacak bunun için organize olan bir sürü arkadaşı var.

Ancak sosyal yaşam sadece sokak canlarından ibaret değil elbette. Birlikte zaman geçirdiğimiz kişilerin hassasiyeti bizden fazla ya da az olabilir. Buna uyum nasıl sağlanabilir? Bunun için ortak hareket etmek gerebilir mi? Küçük kahramanlar olayların etrafında dönerken Cüneyt Kaplandere, okurlarına sosyal hayatın inişlerini çıkışlarını anlatıyor. Aynı fikirde olmadığımız insanlarla ortak alanda yaşamak zorunda isek tavrımız ne olmalı?

Eserin özü, zorlandığımız zamanlarda yardım isteyebilmenin yaşamı kolaylaştırabileceğini güven ortamıyla daha rahat yol alınabileceğini anlatıyor. Korku, birlikte hareket edilirse yerini huzura bırakabilir. Ancak burada hazır olanı almak değil, bunun için empati kurabilmek ve pek çok da emek vermek gerekir.

Tatil atmosferinde geçen kısa vurgulu romanın Bodrum’un sahillerinde geçiyor olması okuru daha da meraklandıracağı düşüncesindeyim. Zira kahramanlarımızdan birinin Bodrum Müzesini gezmesi Halikarnas Balıkçısı’na ayrılan özel bölümden bahsetmesi önemli. Yıllar önce Cevat Şakir Kabaağaçlı’nın diktiği ağaçtan bahsetmesi de meraklı okurları bu ağacı araştırmaya yöneltecektir. Sahi bu ağaç nedir? Özelliği güzelliği nerden gelir?  Sadece araştırmak değil, gidip görmek isteyecek olanları düşününce, kitabın amacına ulaşacağını hissediyorum.

Küçük/genç kahramanların birlikte zaman geçirmesi, ortak hareket etmesi sevgili golden Olivia’nın yanlarında olması, başına gelen kötü olaydan dayanışma ile kurtulması okurları mutlu edecek. Kahramanlar kadar Olivia’nın da doğa dostu bir can olması yüzümüzde bir gülümseme bırakıyor. Küçücük bir balığın kediye yem olmasını engelleyip, ağzıyla denize bırakması belki de birçok okurun hafızasında kalacak bir kare. Doğa ile dost olmayı, doğadaki canları sevmeyi, aynı fikirde olmasak bile birlikte yaşamak zorunda olduğumuz insanlara yardım edebilmeyi, ortak alanda sorumluluk almayı anlatan kısa ama derin bu romanı herkesin okumasını isterim.