Söyleşi serimizin bu haftaki konuğu, Göl Kitap Yayıncılık’tan çıkan “Sakar Serçe ” adlı ilk kitabı ile Deniz Özlem Ekemen.

Kendinizi kısaca tanıtabilir misiniz?  Kitaplarla ve yazmakla olan ilişkiniz nasıl başladı?

Merhaba, 1980 yılında Karabük Eskipazar’da doğdum. Şair Ahmet Telli ile aynı memleket… Yazmakla ilişkim çok geç başladı, lisede bir kompozisyon yazmıştım ve çok güzel yazdım demiştim. Ara ara yazıyordum ama aslında ben yalnızlıktan şair oldum bence bir mimarlık ofisinde çalışıyordum ve mimarlar benimle konuşmuyordu. Okuduğum İbrahim Tenekeci’nin bir şiirini kendime göre yeniden yorumladım. Sonra sürekli yazmaya başladım bir ihtiyaca dönüştü benim için.

Kitabınızın ortaya çıkış öyküsünü anlatabilir misiniz? Fikir nasıl doğdu, kitabın ismine nasıl karar verdiniz, yazma sürecinde neler yaşadınız?

Kitabım aslında 15 yıl önceki şiirlerimden oluşuyor ağırlıklı olarak, 15 yıl önce çok uğraştım çok şair olmak istedim ama kimse ilgilenmedi. Gültekin Emre ile bir dönem çalıştım ama basılma fırsatı olmadı şiirlerimin bu zamana gelirsek artık onları yok etmek istedim bir şans eseri Kadın Yazarlar Derneği Emine Hanım destek oldu ve Göl Kitap Ünal Kar aracılığı ile yayımlandı.
Kitabın ismi benim bloğumun ismi, Sakar Serçe adlı bir bloğum vardı orada yazıyordum ve birine aşıktım bir gün sinirlenip sildim.
Aslında Sakar Serçe, kardeşim bana bir çocuk kitabı yazmamı söylemişti ama olmadı çocuk kitabı yazamadım. Sakar Serçe adlı yazdığım çocuk kitabı İstanbul’da başlayıp Kutuplarda bitiyordu ve didaktik bir şekilde yazmıştım kabul edilmedi. Kabul edilmemesi de gerekiyordu çocuk farklı bir konu onları seviyor olmanız onlara bir şey yazabileceğinizi göstermiyor.

Kitabınızı tamamladıktan sonra yayınevi bulma süreciniz nasıl geçti? Kitabınızı basmaya karar veren yayıneviyle yaşadığınız süreç nasıldı?

Bir önceki soruda cevap verdim.

Kitabınızdan biraz bahsedebilir misiniz? Kitapta sizi en çok etkileyen bölüm hangisi?

Kitabım, şiir yazmayı geç keşfeden bir kadının kitabı bence… Hayatla dertleri hep geç kalmış, hayata geç kalmış, yaşamaya geç kalmış bir insanı anlatıyor.
Ben en çok kitapların ithaf bölümlerini severim. Kendi kitabımla ilgili beni en çok etkileyen bölümle ilgili bir fikir beyan edemem, ama hayalimin gerçek olduğu bölüm diyebilirim.

İlk kitabınızı yayımladıktan sonra yazarlık konusunda düşünceleriniz değişti mi?

Aslında bir söz okumuştum. Yeryüzünde söylenmedik söz yoktur der… Ben bir şekilde kendimce söyledim bunu kendi dilimle. Ama kitap yazmak, şair olmak sizi hayatla ilgili daha dertli biri yapıyor yoksa daha dertli birine dönüştüğünüz için mi yazmaya başlıyorsunuz bilmiyorum. Sizden ayrı bir şey bu arada siz yaşar giderken kitaplarınız bir köşede duruyor nesne olarak. Yazmak sanırım benim için kendimi anlamlı kılma çabası bence bir aile kuramadım ben de bunu belki de kitap yazarak ve kedilerimle yaptım. Yazarlık benim için bu Dünya’nın bir parçası olmakla da ilgili bir şeye dönüştü daha sarıldım hayata yoksa kopuktum çok hayattan

Yeni bir kitap için çalışmalarınızı sürdürüyor musunuz? Henüz kitabı yayımlanmamış yazarlara tavsiyeleriniz neler olur?

Evet aslında şiir yazmak biraz daha yaşayarak ve gözlemleyerek oluyor gibi geliyor bana. Yeni şiirler yazıyorum ama 2. kitabım Kedi Uykusu Corazon Kitap tarafından yayımlandı. Bir süre demlensin, bir süre yaşasın istiyorum bu hayatı acelem yok belki başka bir kitap çıkarmam belki de çıkarırım o da yaşamla ilerlerken değişen Deniz’le ilgili, belki de çiftçi olur hayatını yaşamaya başlar, umarım😊

Kitabı çıkmayan yazarlara tavsiyem de vazgeçmesinler, bir şekilde geç de olsa oluyor.
Okumaya ve yazmaya devam etsinler, korkmadan ve kimseden etkilenmeden yürümeye devam etsinler.