Öykü
Öykü
Öykü: Deyyus-u Ekber | Ömer Öztürk
Mutfak işleri bitmek bilmiyor. Ya da ben yersiz yere uzatıyorum. Onca işin arasında arkadaşlarımla yaptığım uzun telefon konuşmaları da cabası. ...
Öykü
Öykü: İki çingene | Sitare Kanşay Sarayönlü
Demir kapı, menteşelerinden sarsılarak gürültüyle açılıyor. Sesinden irkilmiyorum. En az elli kişinin geçici ikametgâhı, taş çatlasa elli metrekarelik şu hücrede, ...
Öykü
Öykü: Unutulmuş Çanta | Okay Taşlı
Sabahın kör saatlerinde, şehrin kalabalığı henüz uykudan uyanmamışken otobüse bindim. Ön koltuklardan birine oturduğumda, camdan dışarı bakıp yokuş aşağıya süzülen ...
Öykü
Öykü: İlgili makama | Burak Çakır
İlgili Makama, Mayıs ayında bulunduğum talep neticesinde Beşiktaş, Karataş Lisesi’ne tayinim gerçekleşmiştir. Ailem ile birlikte ikamet etmek üzere, Beşiktaş Merkez ...
Öykü
Öykü: Kemik | Emel Zehra Tunçinan
Çam ağaçlarının gölgesi, son görevlerini yapmak için toplanan bir grup insanın yalnızca küçük bir kısmını güneşten koruyabiliyordu. Günlerden 12 Haziran, ...
Öykü
Öykü: Küçücük | Mustafa Oğuz
-Yaz memur bey. Adli sicil kaydı yok. Sabıkası yok. Hakkında hiçbir şikâyet yok. Mahkemeye çıkmışlığı yok. Vergi ve kredi kartı ...
Öykü
Öykü: Mücellat | Ece Batur
Dar sokakları ve ahşap konaklarıyla bir labirenti andıran 1860’ların Beyazıt semtinden bahsederken mücellithaneleri atlamak olmaz. Zamanın en meşhur mücellitlerinden Celaleddin ...
Öykü
Öykü: Eksik | Ayça Kortan
“Tek başına al çantanı dışarı çık ve şu sıkkın halinden kurtul!” diyen, Barcelona’da yaşayan can arkadaşı Ayten’di. “Hiç olmazsa sokağın ...
Öykü
Öykü: Kaybolan beste | Belgin Usta Güç
Üzerimde nereye gitsem benimle gelen bir ağırlık. Kim koydu sırtıma bunları, nihavent ile başlayıp ıtri ile sonlandırdığım anılar mı? Düşünceler ...
Öykü
Öykü: Kırık aynalı karakol | Elif Asma Kurt
Kırk iki yıldır görev yaptığı karakola adım attığı anda, hengâmenin tam ortasında buldu kendini. Sabah kahvesini daha yeni bitirmişti ki, ...
Öykü
Öykü: Bir teneffüslüğüne | Siranuş Öznigölyan
Sınıf sıcak. Tebeşir kokusu havada duruyor, gitmiyor. Hepimiz siyah önlük giyiyoruz ama yakalar farklı; bazıları bembeyaz, bazıları artık gri olmuş. ...
Öykü
Öykü: Peki | Reşide Değirmi
İçeride bunalmıştım. Pazar gününün rehaveti çökmüştü üstüme. Biraz hava alır belki birkaç fotoğraf çekerim diyerek evden çıktım. Başıma gelecekleri bilseydim ...
