Genel-İş ve DİSK eski Genel Başkanı Abdullah Baştürk (29 Mayıs 1929 – 21 Aralık 1991) anısına, Baştürk ailesi ve DİSK/Genel-İş Sendikası’yla birlikte bu yıl onuncusu düzenlenen yarışma sonuçları belli oldu.
Yarışmaya katılan roman, öykü, şiir, anı, yaşamöyküsü, günce, röportaj, oyun, deneme kitapları arasında (Yönetmelik gereği ödül sıralaması, tür sınırlaması yoktur), Remzi İnanç, Özgen Seçkin, Vecihi Timuroğlu, Tuncer Uçarol, Şiir Erkök Yılmaz’dan oluşan seçici kurulca yapılan değerlendirmelerde, oy çokluğu ile,
– Adil Kurt’un “Emeğin Çukurovası”,
– Dürsaliye Şahan’ın “Hikâye Hırsızı”,
– Hüseyin Akyüz’ün “Yağmurda Kuş Sesleri”
adlı öykü kitapları ödüle değer görülmüştür.
Anma ve ödül töreni, 25 Aralık 2012 salı günü saat 16.00 – 21.00’de, Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezinde, Ankara’da yapılacaktır.
Ödül verme gerekçeleri:
– “Emeğin Çukurovası”: Hızla kentleşen ülkemiz içinde artık pek tanımadığımız ırgatlar, çeltik yükleyicileri, briket işçileri, kum ocağı çalışanları, taşçılar, ayrıca kentlerdeki lağım ve inşaat işçileri, hurda toplayıcıları… Karın tokluğuna, hatta ölümüne çalışan onların öyküleri… Çukurovalı yoksul kesimin Toroslardan günümüze ağan kırsal söz varlıklarıyla çeşitli yönlerden başarıyla anlatılıyor… İşçilerin, yoksulların da bir solukta okuyacağı, doğrudan yüreğe işleyen öyküler…
– “Hikâye Hırsızı”: Erkekler, töreler, cemaat tarafından ezilen, köylerimizde köle gibi yaşayan ‘ev ve aile işletmesi emekçileri’nin en önemlisi olan kadınlarımız… Sigortası, ücreti, güvencesi, özgürlüğü olmayan, kişiliklerini, özgürlüklerini elde etmeye çalışan / çalışmayan kadınlar kitapta yedi öyküde süssüz bir dille anlatılmış: Hizmetçi kadının sigortalı olma çabası… Londra’ya kaçak işçi olarak giden ailelerde kadının, kız çocuklarının durumu, sığınmacı olma çabaları… 2068 yılının makineleşmiş ve “Dünya Büyük Patronlar Hükümet Meclisi” yönetimindeki işyerlerinde, robotlarda bile işini yitirme korkusu, aşırı çalışmayı özendiren göz boyayıcı ödül düzenekleri, insanca yaşama duyguları ve başkaldırılar… ‘Bunları ben de yazarım’ gibi görünen, son derece anlaşılır, inandırıcı, yeri geldiğinde alaysamalı öyküler…
– “Yağmurda Kuş Sesleri”: Kentlerdeki dar gelirli işçi aileleri anlatılıyor… Babaları ölmüş eş ve çocukların, iç ezen, felaketlere açılan anıöyküleri: Çalışan dul kadınların özverili dünyaları… Gurbete giden babasını her gün bekleyen küçük çocuk… Emekçi baba ölünce dağılan aile, kötü yollara düşen kızlar… Üvey babalar… İçkici ve işsiz babaların çocuklarının eve para yetiştirmeye zorunlu yaşamları… Ayrıca, sıkıntılı işyerlerini ferahlatan ehlikeyf bir insan… Hüzünlü, etkili, zaman zaman şiirsi anlatımlarla örülü bu öykülerde, kentlerde hayata tutunmaya çalışanların dünyaları haber veriliyor okuyuculara…
edebiyathaber.net (16 Kasım 2012)
.gif)
.gif)
.jpg)
![Melih Günaydın: “Romanımın temel meselesi, gizli yapılanmaların ve cinayetlerin günümüze kadar süregelmesi.”
|
Söyleşi: Didem Görkay
Melih Günaydın’la Dipnot Yayınevi polisiye dizisinden çıkan ilk romanıSürgün Avı hakkında konuştuk.
Melih Bey, edebiyatla ve özelinde polisiye romanla ilişkiniz nasıl başladı, nasıl gelişti ve bugünlere nasıl geldiniz?
Anne ve babam memur olduğu için evde uzun süreler yalnız kalıyordum. Her yalnız kalan çocuk gibi kitaplar yoldaşım oldu. Edebiyat, evde tek başıma kalmaya başladığımdan beri beni yalnız bırakmadı. Ortaokulda Agatha Christie’yle tanıştım. Polisiye merakım da o zaman başladı. Deyim yerindeyse bütün kitaplarını yaladım yuttum diyebilirim. O yıllarda Edremit küçük bir yer, kitabevleri, zincir mağazalar yok. Agatha’nın kitaplarını bulabilmek için kırtasiyecilerin başının etini yiyordum ama şimdi öyle değil tabi ki her yer AVM doldu. Daha sonra lise yıllarında Sherlock Holmes’la, Amerikan polisiyeleriyle ve Kuzey polisiyeleriyle tanıştım. Bu sırada yerli polisiyelerle de aramı sıkı tuttum. Daha sonra süreç buraya kadar geldi.
Melih Bey siyasi polisiye roman yazarak alana güçlü bir giriş yaptınız. Yazı konusunda gün içinde size neler ilham verir, ritüelleriniz var mı?
Romanımı yazmaya başladığımda her gün en az 500 kelime yazacaksın gibi kendime bir kota koymuştum. Daha sonraki günlerde bu 800 kelimeye daha sonra 1000 kelimeye ulaştı. Şimdi okuyanlar şunu diyebilirler tabi ki, hepsi kitapta mı? Hayır, yüz sayfadan fazla attım. Yazma sürecinde ilham diyemem ama aklıma bir sürü fikir doluyordu. Tabii bunları sürekli kenara not alıyordum. Yani anlayacağınız yazmaktan ilham alıyorum diyebilirim
[söyleşinin tamamı edebiyathaber.net'ten okunabilir]
|
edebiyathaber.net (24 Kasım 2020)
@mr.melihgunaydin #söyleşi @dipnotkitap #sürgünavı #polisiyeedebiyat #kitap #gençkuşakyazar #konuşmalar #çağdaştürkyazarları #polisiyeroman #çağdaştürkedebiyatı #konuşma #edebiyathaber](https://www.edebiyathaber.net/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder(pp_w200_h112).png)
