Ölmem gerekirse; karanlığın karşısında bir gelinin karşısındaymışım gibi duracağım. Ve onu kollarımın arasına alacağım… Shakespeare, Kısasa Kısas, 3. Perde, 1. Sahne Yaşlandıkça, zaman ve mekân anlayışımız değişir. Gençken sabırsız beklenen zaman yaşlandıkça arkada kalır. Önümüzde ki ise acelesi varmış gibi akar. Arkada kalan uzun zaman, önümüzdeki kısa zamanla sürekli çatışır. Yapamadıklarımız, yaptıklarımız, kaçırdıklarımız… Hep bir … Sonsuz, hem ölümsüz hem de bitmemiş bir direniş | Havanur Taflan okumayı sürdür