Category Archives: özlem narin yılmaz Jhumpa Lahiri okumaya başladığımda, yeni bir sesle, farklı bir yazarla tanışacağımı hissettim. Bengalli bir anne babanın kızı olan Lahiri 1967 Londra doğumlu ve Amerika’nın Güneyindeki Rhode Island’da büyümüş. Hindistan’la bağlantısı ise çocukluğunun ve gençliğinin tatillerini çoğunlukla Kalküta’da geçirmiş olması. Dert Yorumcusu’ndaki kısa öyküler, Lahiri’nin yazı mecrasını işaret eden bir yol haritası gibi. Göçmenlik, yabancılaşma, Hindistan […] Edebiyata ‘hoş geldin’ Sagan Françoise Sagan’ın henüz on sekiz yaşındayken yazdığı Hoş Geldin Hüzün’ü okuduğumda çarpılmıştım. Kitap boyunca yazarın orta yaşlı, daha önce birçok kitap yayımlamış bir yazar gibi yazdığını düşünüp durdum. O yaşta bir genç kızın böylesine bir eser ortaya çıkarmış olmasını, yazarın yazma yeteneğiyle ilişkilendirmeden edemedim. Bu ilk eser, sonrakilerin kefili ve habercisi […]  Edith Warton’ın Ethan Frome’unu okumaya başladığımda her zamanki gibi önsözü ve özgeçmişi okumayı sona bırakmıştım. Yazarın, okuduğum ilk eseri olduğu için ve eserin adı da bir erkek adından ve soyadından oluştuğu için, dikkat eksikliği sonucunda kitabı bir erkeğin yazdığı duygusuyla okumaya başladım. Hatta kitabın son bölümlerine kadar bu böyle devam etti. Ama bir sorun vardı […]  Korku edebiyatı oldum olası ilgimi çekmemişti, ta ki Poe öykülerini okuyana kadar. Okudukları insanın ensesine soğuk bir nefes gibi çarpıyorsa, cümleler dile gelip esrarengiz bir fısıltıya dönüşüyorsa, girdaba kapılmış gibi karşı konulmaz bir güçle çekiyorsa içine, edebiyat ‘korkunç’ cazibesini kullanıyor demektir. Öykülerini okurken, Poe’nin hayatını merak ettim. Böyle öyküler yazan birisi nasıl bir hayat yaşamıştı? […]  Borges, büyükannesi Guillermo’nun hikâyeleriyle büyümüş. Büyükannesinin hikâye anlatırken başvurduğu kuru İngiliz nüktedanlığının, kendi özlü yazım tarzının temellerini oluşturduğunu söylüyor. Borges’in öyküleri, okuyucuyu ilk cümleden itibaren samimi bir anlatıcılıkla karşılıyor. Sanki yetmişli yaşlardaki sevimli bir ihtiyar hemen karşınızda oturuyor ve duyduğu ya da duyduğunu sandığı şeyleri anlatıyor. Bir kitabı okuduğunuz duygusuna kapıldığınızda sıkılırsınız, ama dinlediğinizi düşünmek […]  Virginia Woolf, Kendine Ait Bir Oda’da, kadınların yazabilmeleri için iki şeye ihtiyaçları olduğunu söyler; yaşamlarını sürdürebilecek kadar para ve kendilerine ait bir oda. Bu iki şey 17. yüzyıl İngiltere’si için bir düş gibi görünüyordu. Bırakın kendilerine ait para ve odayı, kadınlar tek başlarına seyahat etme ve üniversiteye gitme özgürlüğünden bile yoksundular. Üniversite kütüphanelerine, bir erkeğin […] |
|
.gif)
.gif)
.jpg)
![Ödüllü şair Kitap Cumhuriyeti’nde
Nazé Nejla Yerlikaya’nın “Günah Çalılıkları” adlı şiir kitabı, Türkiye’nin dijital kitap platformu Kitap Cumhuriyeti’nde yayımlandı.
Tanıtımı metninden:
2011 Cemal Süreya Başarı Ödülü sahibi Nazé Nejla Yerlikaya; şiire, ağırlıklı olarak estetik düşünce boyutundan yaklaşırken; duygusal alanda da sorunlu ya da eksik görüntüler/okumalar bırakmıyor. Sözünü genişletirken bile küçülen şiiri var, ki söz küçüldükçe daha çok yaklaşır şiire. Yerlikaya, şiire “yapılması gereken bir sanat” gözlüğüyle değil de, değdikçe kaleme dökülmesi gerekliliğiyle yaklaştığı apaçık ortada.
Günah Çalılıkları, görüntüler ve doğal izler eşliğinde okuru peşine takabilecek dirilikte şiirlerden oluşuyor. Dizeler, bütünselliği hiç bırakmadan, tali yollara ve başka duygulara kolayca geçebiliyor. Oradan tekrar geriye dönüp kaldığı yerden var olana, anlama ve son noktaya kadar aynı dirilikte gidebiliyor. Tasavvufi bir çoğalma gibi görünse de, dil üzerinden yüründüğünde “insanın varlığına” tarih düşmek açısından gerekli bir çoğalma olduğu söylenebilir.
Nazé Nejla Yerlikaya, doğurduğu dizelere gözü gibi baktığı kesin. Söz-emek ilişkisinin sonucunda mükemmel bir dil işçiliği yatıyor. Okur, kitap boyunca özentisiz bir anlatıma ama hikâyeci bir şaire tanıklık edecektir. Bir de ölümle yaşam arasını sözcüklerle döşemiş Ayla Abla’ya…
Kitaptan:
“Ayla Abla’dan sonra çalılık hiç kurumadı
Karalar bağlamış bulutlar
Ağıtlarla ıslattı günah çalılıklarını
Ayla Abla için miydi değil miydi?
Gökyüzünden çalılığa inen bu matem yağmurları
Her gece katilin biri ceset taşıyordu çalılığa
Kadın mıydı erkek mi?
Bir çocuk muydu on üçünde?
Onca yoldan yüklenip kirli bir bedeni bırakıyordu
Toprak solucanlarına, köstebeklere ve yılanlara”
[yazar biyografisi ve kitap linki için bkz.edebiyathaber.net]
edebiyathaber.net (6 Mart 2021)
#nazenejlayerlikaya @nazeyerlikaya #günahçalılıkları #kitapcumhuriyeti #kitapcumhuriyetikitapları #çağdaşdünyaedebiyatıyazarları #çağdaşşair #ödüllüşairkitabı #günceledebiyat #dijitalortam #ücretsizkitap #edebiyathaber](https://www.edebiyathaber.net/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder(pp_w200_h112).png)